Rękawka – Krakowskie Święto Wiosny
Rękawka to tradycyjne krakowskie święto, obchodzone na Wzgórzu Lasoty w dzień po pierwszej wiosennej pełni, najczęściej w Wtorek Wielkanocny. Nawiązuje do słowiańskich obrzędów związanych z wiosną i upamiętnia zmarłych poprzez symboliczne rzucanie oraz toczenie jaj, które reprezentują nowe życie.
Historia
Nazwa „Rękawka” wywodzi się od kopca Kraka, znanego z legendy o jego powstaniu. Zgodnie z tradycją, ziemię na kopiec noszono w rękawach, co mogło wpłynąć na nazwę. Istnieją także teorie, że termin ten pochodzi od prasłowiańskiego słowa związane z pochówkiem. W przeszłości odbywały się tu obrzędy, które mogły mieć swoje korzenie w celtyckich tradycjach związanych z kultem zmarłych.
Obrzęd Rękawki obejmował zrzucanie pokarmów, monet oraz toczenie jajek i innych przedmiotów, co przyciągało wielu uczestników. W 1897 roku, w okresie austriackiego zaboru, obchody zostały zakazane, a dojście na kopiec zamknięto. Po odzyskaniu niepodległości, przez wiele lat jedynym śladem Rękawki był odpust przy kościele św. Benedykta.
Współczesne Obchody
Od 2001 roku na Kopcu odbywa się festyn „Tradycyjne Święto Rękawki”, organizowany przez Centrum Kultury Podgórza. Festyn ten ma na celu ożywienie dawnych tradycji i prezentuje inscenizacje obrzędów związanych z nadejściem wiosny, a także rekonstrukcje życia wczesnośredniowiecznych osad.
Podobne Tradycje
W okresie Wielkanocnym podobne obrzędy odbywają się w wielu krajach, takich jak:
- Äggrullning – Szwecja
- Egg rolling – Anglia
- Ostereierschieben – Niemcy
Podsumowanie
Rękawka jest ważnym elementem kultury krakowskiej, łączącym w sobie tradycje pogańskie i współczesne obrzędy. To święto nie tylko upamiętnia zmarłych, ale także symbolizuje nadejście wiosny i nowe życie.
Bibliografia
Informacje na temat Rękawki można znaleźć na stronie Domu Kultury „Podgórze”.
