Miejscownik w języku polskim
Miejscownik to forma gramatyczna używana do opisu miejsca akcji. W języku polskim zawsze występuje w połączeniu z wyrażeniami przyimkowymi, takimi jak o bigosie, w Jaworzynie Śląskiej czy przy torach.
Końcówki miejscownika
Rzeczowniki w miejscowniku mają różne końcówki w zależności od ich tematu:
- Rzeczowniki twardotematowe – końcówka –e (np. o kocie)
- Rzeczowniki miękkotematowe – końcówka –u (np. w grudniu)
- Rzeczowniki zakończone na k, g, ch również przybierają końcówkę u (np. Bogu, roku, piachu)
Pozycja w zdaniu
Rzeczowniki w miejscowniku najczęściej pełnią funkcję okoliczników miejsca. Przykłady użycia:
- Twoje dzieci siedzą na drzewie.
- Tańczyła przy rurze wdzięcząc się do klientów.
- Następną stacją po Obornikach jest Osola.
