Bitwa pod Tassafarongą
Data i miejsce: 30 listopada 1942 roku, przylądek Tassafaronga, Guadalcanal.
Bitwa ta była ostatnią z serii starć morskich podczas kampanii na Wyspach Salomona. Doszło do niej, gdy amerykański zespół składający się z czterech krążowników ciężkich, jednego krążownika lekkiego oraz sześciu niszczycieli, napotkał japońskie niszczyciele próbujące dostarczyć zaopatrzenie na Guadalcanal. Mimo przewagi technologicznej, amerykańska flota poniosła porażkę.
Siły stron i straty
Siły amerykańskie:
- 4 krążowniki ciężkie
- 1 krążownik lekki
- 6 niszczycieli
Siły japońskie:
- 8 niszczycieli
Straty:
- Amerykańskie: 1 krążownik ciężki zatopiony, 3 krążowniki ciężkie uszkodzone, 395 zabitych.
- Japońskie: 1 niszczyciel zatopiony, 211 zabitych.
Geneza bitwy
W obliczu trudnej sytuacji japońskich sił na Guadalcanalu, dowódca Raizō Tanaka planował transport zaopatrzenia dla swoich żołnierzy. Po wcześniejszych stratach transportowych, japońska armia zmagała się z niedoborem żywności i amunicji. W wyniku tego, podjęto decyzję o pięciu turach transportowych, które miały rozpocząć się w nocy 29 listopada 1942 roku.
Przebieg bitwy
Amerykański kadm. Carleton Wright, pomimo braku doświadczenia bojowego, postanowił utrzymać pierwotny plan ataku. Nocą doszło do intensywnej wymiany ognia, w której japońskie jednostki wykazały się lepszymi umiejętnościami w walce nocnej. W wyniku tej bitwy USS „Northampton” został zatopiony, a inne krążowniki, takie jak USS „Minneapolis”, „New Orleans” i „Pensacola”, zostały ciężko uszkodzone.
Pomimo przewagi liczebnej, amerykańska flota poniosła miażdżącą porażkę, co podkreśliło japońską dominację w walce nocnej.
Podsumowanie
Bitwa pod Tassafarongą była jednym z największych niepowodzeń United States Navy w II wojnie światowej na Pacyfiku. Japońskie zwycięstwo, mimo braku sukcesu w dostarczeniu zaopatrzenia, przyczyniło się do dalszej decyzji o wycofaniu się z Guadalcanalu.
Bibliografia
- Kategoria: Bitwy morskie o Guadalcanal
- Kategoria: Bitwy krążowników podczas II wojny światowej
