„`html
Paul Valéry
Paul Ambroise Valéry (30 października 1871 – 20 lipca 1945) był francuskim poetą, eseistą i prozaikiem. Urodził się w Sète nad Morzem Śródziemnym. Jego ojciec pochodził z Korsyki, a matka z rodziny genueńskiej. W młodości kształcił się w Montpellier oraz studiował prawo.
Życie zawodowe
W 1890 roku Valéry poznał Stéphane’a Mallarmé oraz André Gide’a, co miało istotny wpływ na jego twórczość. W 1894 przeniósł się do Paryża, gdzie pracował jako redaktor w Ministerstwie Wojny. Jego życie osobiste związało się z Jeannie Gobillard, z którą miał troje dzieci. W 1925 został członkiem Akademii Francuskiej i pełnił wiele funkcji, w tym prezydenta francuskiego PEN Clubu i wykładowcy w Collège de France.
Twórczość
Valéry zadebiutował w 1889 roku wierszem Le rêve. Po krótkim okresie poetyckim skupił się na filozofii i naukach ścisłych, wracając do poezji w 1917 roku z utworem Młoda Parka. Jego znane dzieło, Cmentarz morski, ukazało się w 1920 roku i jest przykładem głębokiej refleksji nad życiem i śmiercią. W swoich pracach Valéry tworzył pod wpływem klasycyzmu, parnasizmu i symbolizmu, unikając surrealizmu i kubizmu.
Wybrane dzieła
- Wstęp do metody Leonarda da Vinci (1895)
- Młoda Parka (1917)
- Cmentarz morski (1920)
- Uroki (1922)
- Mój Faust (1941)
- Anioł (1947)
Wydania w języku polskim
- Utwory wybrane (1936)
- Myśli bez retuszu (1994)
- Poezje wybrane (1980)
- Pan Teste i inne pisma (2019)
Definicja poezji
Valéry definiował poezję jako „święto intelektu”, podkreślając jej znaczenie w eksploracji istoty bytu.
Bibliografia
Wielu autorów i badaczy, takich jak Jerzy Adamski oraz redaktorzy różnych leksykonów, pisało o Valérym, przyczyniając się do jego popularyzacji w literaturze.
„`
