[the_ad id="296445"]
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
[the_ad id="295880"]

Aleksandras Stulginskis

Aleksandras Stulginskis

Aleksandras Stulginskis (1885-1969) był litewskim politykiem, założycielem Litewskiej Chrześcijańskiej Demokracji (LKD), wicepremierem oraz dwukrotnym prezydentem Litwy. Urodził się w rodzinie ziemiańskiej w Kutaliai, a swoje wykształcenie zdobywał w Kownie oraz Innsbrucku, gdzie studiował filozofię i teologię, a następnie agronomię.

Wczesna kariera i działalność społeczna

Przed I wojną światową Stulginskis pisał artykuły na temat rolnictwa i działał w ruchu pomocy dla ofiar wojny. Był aktywnym członkiem stowarzyszenia „Rytas” i założył gazetę „Ukininkas”. Jako jeden z założycieli litewskiej chadecji, współuczestniczył w organizacji Konferencji Litewskiej i podpisał akt niepodległości 16 lutego 1918 roku.

Rola w niepodległej Litwie

Po wojnie Stulginskis pełnił szereg funkcji rządowych, w tym zastępcy premiera i ministra spraw zagranicznych. W 1926 roku, po wojskowym zamachu stanu, został szefem Seimasu, gdzie pozostawał do jego rozwiązania. Po tym wydarzeniu osiedlił się w majątku niedaleko Kretyngi, gdzie kontynuował działalność publiczną, krytykując reżim Smetony.

Okres sowieckiej okupacji

Po zajęciu Litwy przez ZSRR, Stulginskis został aresztowany i deportowany do łagru pod Krasnojarskiem. W 1952 roku skazano go na 25 lat za „antysocjalistyczną działalność”. Po śmierci Stalina został zwolniony, wrócił do Litwy w 1956 roku i osiedlił się w Kownie, gdzie zmarł w 1969 roku.

Podsumowanie

Stulginskis był kluczową postacią w historii Litwy, angażując się w politykę, działalność społeczną oraz obronę demokracji. Jego życie ilustruje złożoność losów Litwy w XX wieku, od walki o niepodległość po represje w dobie komunizmu.

[the_ad id="295962"]