Technika map fotonowych
Technika map fotonowych, znana z angielskiego jako photon mapping, to metoda symulacji realistycznego rozkładu oświetlenia w trójwymiarowych scenach. Opiera się na tworzeniu i wykorzystaniu struktury danych, która przechowuje informacje o rozkładzie światła.
Rozwój metody śledzenia promieni
Rozwój metody śledzenia promieni polega na dodawaniu coraz bardziej złożonych przypadków interakcji światła z obiektami w scenie. Najprostsze przypadki dotyczą odbicia kierunkowego, natomiast najbardziej skomplikowane obejmują:
- wielokrotne odbicia rozproszone
- pośrednie oddziaływania składowej kierunkowej na powierzchnie rozpraszające
W tej technice wirtualne fotony są emitowane z źródeł światła w różnych kierunkach, często w liczbie kilkudziesięciu tysięcy lub milionów. Analizowane są ich interakcje ze sceną za pomocą metod śledzenia promieni.
Interakcje wirtualnych fotonów
Wirtualne fotony mogą podlegać różnym zjawiskom, takim jak:
- rozproszenie (dyspersja)
- załamanie (refrakcja)
Te zjawiska umożliwiają modelowanie światła odbitego od powierzchni lustrzanych oraz światła przechodzącego przez soczewki i pryzmaty.
