Nikołaj Wasiljewicz Gogol
Nikołaj Gogol (1809–1852) był wybitnym rosyjskim pisarzem, poetą i dramaturgiem, pochodzącym z Ukrainy. Uznawany jest za klasyka literatury rosyjskiej, znany z komedii obyczajowych, takich jak Rewizor i Ożenek, oraz z utworów poruszających życie tzw. „małych ludzi”, jak Szynel i Nos.
Życiorys
Pochodzenie
Gogol urodził się w ukraińskiej rodzinie ziemiańskiej Hohol-Janowskich. Jego przodkowie byli związani z najwyższymi rodami wojskowymi Hetmańszczyzny. Rodzina posiadała szlachectwo, które zostało potwierdzone przez cesarzową Katarzynę II w 1792 roku. Gogol dodał do nazwiska przydomek „Gogol”, wywodzący się od ptaka gągoł.
Młodość i wykształcenie
Urodził się w Soroczyńcach Wielkich, a w 1820 roku został uznany za szlachcica. Po powstaniu listopadowym zdecydował się na używanie tylko nazwiska Gogol. W swojej twórczości poruszał tematykę ukraińską, co było widoczne w zbiorze opowiadań Mirgorod.
Twórczość
Dramaty
- Ożenek (1842)
- Rewizor (1836)
- Teatralny rozjazd (1836)
- Gracze (1842)
Proza
- Wieczory na chutorze w pobliżu Dikańki (1831–1832)
- Mirgorod (1835)
- Petersburskie opowiadania (1835)
- Martwe dusze (1842)
Publicystyka
- Wybrane fragmenty z korespondencji z przyjaciółmi (1847)
- Spowiedź autorska (1847)
Upamiętnienia
W 1952 roku Poczta Polska wydała znaczek z okazji setnej rocznicy śmierci Gogola.
