Bitwa pod Rossbach
Bitwa pod Rossbach, stoczona 5 listopada 1757 roku, była kluczowym starciem w trakcie wojny siedmioletniej, w której Fryderyk II Wielki odniósł znaczące zwycięstwo nad połączonymi siłami Świętego Cesarstwa i Francji.
Przyczyny i kontekst
W obliczu zagrożenia ze strony armii francusko-cesarskiej, Fryderyk II postanowił stawić czoła przeciwnikowi, który zbliżał się do Turyngii. Wyruszył z Drezna z 25-tysięcznym wojskiem, aby zmusić sojuszników do walki. Mimo liczebnej przewagi wojsk sprzymierzonych, Fryderyk zdołał zrealizować swój plan.
Przebieg bitwy
- Armia sojusznicza liczyła około 42 tysięcy żołnierzy.
- Fryderyk, wykorzystując manewr, zaatakował, gdy przeciwnik nie był w pełni przygotowany.
- Prusacy poruszali się znacznie szybciej, co umożliwiło im zaskoczenie wroga.
- Bitwa trwała niecałą półtorej godziny, w trakcie której pruska piechota wykonała kilka skutecznych ataków.
Następstwa
Straty Prusaków wyniosły około 550 żołnierzy, podczas gdy sojusznicy stracili około 10 tysięcy, w tym 5 tysięcy wziętych do niewoli oraz 72 działa i 21 sztandarów. Zwycięstwo pod Rossbach przyczyniło się do wzrostu sławy Fryderyka II i umocnienia pozycji Prus w Europie.
Podsumowanie
Bitwa pod Rossbach jest uznawana za jedno z najważniejszych osiągnięć militarnych Fryderyka II, które miało znaczący wpływ na dalszy przebieg wojny siedmioletniej.