Dmitrij Iwanowicz Mendelejew
Dmitrij Iwanowicz Mendelejew (1834-1907) był rosyjskim chemikiem, który w 1869 roku odkrył prawo okresowości pierwiastków chemicznych. Urodził się w Tobolsku, a zmarł w Petersburgu. Był profesorem chemii i laureatem Medalu Copleya.
Życiorys
Dzieciństwo i edukacja
Mendelejew był najmłodszym z siedemnaściorga dzieci. Po śmierci ojca rodzina przeniosła się do Petersburga, gdzie rozpoczął studia na Głównym Instytucie Pedagogicznym.
Kariera zawodowa
Po ukończeniu studiów w 1855 roku, ze względu na problemy zdrowotne, pracował jako wykładowca w I Gimnazjum w Symferopolu. Po wojnie krymskiej wrócił do Petersburga, gdzie prowadził badania z zakresu chemii i spektroskopii. W 1865 roku obronił rozprawę doktorską.
Życie osobiste
Mendelejew ożenił się dwukrotnie. Jego pierwsze małżeństwo z Fieozwą Leszczewą zakończyło się separacją. Drugie małżeństwo z Anną Popową, które miało miejsce w 1882 roku, okazało się szczęśliwe. Mendelejew miał czwórkę dzieci.
Osiągnięcia i uznanie
- Odkrycie prawa okresowości pierwiastków.
- Opracowanie nowoczesnych przepisów dotyczących produkcji wódki.
- Badania nad węglem i ropą naftową.
- Przyjęcie do Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk w 1905 roku.
Mendelejew został nominowany do Nagrody Nobla w 1906 roku, jednak nie otrzymał jej z powodu kontrowersji.
Układ okresowy
Mendelejew stworzył tabelę pierwiastków, w której zorganizował je według mas atomowych, dostrzegając powtarzalność właściwości. Jego prace stały się fundamentem współczesnego układu okresowego.
Śmierć i dziedzictwo
Mendelejew zmarł na grypę w 1907 roku. Jego osiągnięcia naukowe oraz wpływ na chemię są doceniane do dziś. Na jego cześć nazwano krater na Księżycu oraz pierwiastek „mendelew” o liczbie atomowej 101.
