Dzisiaj jest 25 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Alawizm

Chcę dodać własny artykuł

Alawizm

Alawizm, znany także jako nusajryzm, ansaryzm czy namiryzm, to synkretyczny prąd religijny wywodzący się z wczesnego szyizmu, z deifikacją Alego jako centralnym elementem. Alawici identyfikują się jako muzułmanie, mimo że ich wierzenia różnią się znacznie od tradycyjnego islamu, co może być wynikiem politycznych motywacji.

Bóg i doktryna

Alawici nie definiują Boga, którego transcendencja jest zbyt wielka, by opisać ją ludzkimi pojęciami. Uważają, że Bóg objawiał się w postaciach duchowych, z Ali jako ostatnim wcieleniem. Po nim następują kolejni imamowie, którzy są także postrzegani jako boscy. Wierzenia alawitów obejmują również reinkarnację oraz kult świętych, z mężczyznami jako jedynymi uprawnionymi do osiągania świętości.

Święta i obrzędy

Alawici nie mają centralnej organizacji, a liderami lokalnych wspólnot są szajchowie. Wierzenia są utrzymywane w tajemnicy, a wyznawcy korzystają z wina w rytuałach. Obchodzą różne święta, w tym Noc Przeznaczenia oraz tradycje perskie, takie jak perski Nowy Rok. Nie prowadzą działalności misyjnej i przyjmują tylko osoby z ich etnicznej grupy.

Historia i nazewnictwo

Termin „alawizm” został wprowadzony przez samych członków tej grupy w XIX wieku. W przeszłości alawici byli marginalizowani, a władze francuskie w Syrii utworzyły dla nich autonomiczne terytorium. Po uzyskaniu niepodległości alawici zaczęli odgrywać kluczową rolę w armii i polityce.

Rządy partii Baas

Po zamachu stanu w 1963 roku partia Baas przejęła władzę. Hafiz al-Asad, który objął rządy w 1970 roku, stworzył system oparty na lojalności, w którym alawici zajmowali kluczowe stanowiska. Jego syn, Baszszar al-Asad, kontynuował tę politykę po objęciu władzy w 2000 roku, starając się równoważyć wpływy różnych grup etnicznych i religijnych.

Rozmieszczenie alawitów

W XXI wieku alawici stanowili około 11% populacji Syrii, głównie w regionach Latakii, Tartus, Hims i Hamy. Chociaż uznawani są za muzułmanów, historycznie byli postrzegani jako herezja przez szyitów i sunnitów. Alawici są również znani ze swojej liberalnej postawy i zeświecczenia.