Herb Wielkiej Brytanii
Historia i symbolika
Herb Wielkiej Brytanii jest jednym z kluczowych symboli Zjednoczonego Królestwa, używanym przez władców oraz administrację, w tym na monetach i budynkach publicznych.
Elementy herbu
Herb składa się z następujących elementów:
- Tarcza herbową podzielona na cztery pola:
- Pola pierwsze i czwarte: czerwone z trzema złotymi lewami (herb Anglii).
- Pole drugie: złote z czerwoną bordiurą i czerwonym lwem wspiętym (herb Szkocji).
- Pole trzecie: błękitne z złotą harfą (herb Irlandii).
- Tarcza otoczona pasem z dewizą Honi soit qui mal y pense (st. fran. „Hańba temu, kto źle o tym myśli”).
- Klejnot: złoty lew ukoronowany nad koroną królewską.
- Hełm heraldyczny poniżej klejnotu.
- Labry: złote, podbite gronostajem, symetrycznie wyrastające z boków hełmu.
- Tarcza podtrzymywana przez złotego lwa Anglii oraz srebrnego jednorożca Szkocji z koroną i łańcuchem.
- Dewiza korony angielskiej: Dieu et mon droit (fran. „Bóg i moje prawo”).
- Rośliny symboliczne: róża (Anglia), oset (Szkocja), koniczyna (Irlandia Północna), tworzące postument heraldyczny.
Warto zauważyć, że Walia nie została uwzględniona w herbie, mimo że jest częścią Zjednoczonego Królestwa.
Herb w Szkocji
W Szkocji herb ma nieco inną wersję, w której pola I i IV zawierają herb Szkocji, a II i III – herby Anglii i Irlandii. Klejnot i dewiza różnią się od wersji brytyjskiej. Na koronie szkockich monarchów stoi lew z mieczem i berłem, a motto brzmi In Defens, skrót od In My Defens God Me Defend. Dewiza herbowa to Nemo me impune lacessit (łac. „Nikt nie zadziera ze mną bezkarnie”).