Właściwości Arsenu
Arsen to pierwiastek chemiczny o stałym stanie skupienia, gęstości wynoszącej 5727 kg/m³ oraz temperaturze topnienia 814°C. Przy ciśnieniu 36 atm jego temperatura wrzenia wynosi 614°C. Arsen ma właściwości przewodzące, z konduktywnością na poziomie 3,45 S/m oraz ciepłem właściwym równym 330 J/(kg·K). Jego twardość w skali Mohsa wynosi 3,5, a układ krystalograficzny jest trygonalny.
Historia i Zastosowanie w Medycynie
W historii medycyny arsen był stosowany do leczenia wielu chorób, takich jak reumatyzm, astma czy malaria. W XVIII i XIX wieku jego zastosowanie w farmakologii znacznie wzrosło. Jednak w drugiej połowie XX wieku, z powodu właściwości rakotwórczych, większość leków arsenowych została wycofana. Obecnie niektóre związki arsenu, jak melarsoprol i trójtlenek arsenu, wciąż znajdują zastosowanie w terapii przeciwnowotworowej.
Inne Zastosowania Arsenu
Arsen jest również wykorzystywany w różnych gałęziach przemysłu:
- Produkcja półprzewodników (arsenek galu)
- Poprawa jakości stopów (np. amunicja ołowiana)
- Produkcja środków trujących
- Impregnacja drewna
- Dodatek do szkła
Izotopy i Toksyczność
Izotop arsenu, Arsen-76, znajduje zastosowanie w metodzie atomów znaczonych, podczas gdy jego toksyczność może powodować poważne zatrucia. Nadmiar arsenu w organizmie prowadzi do uszkodzeń komórek, a jego szkodliwość różni się w zależności od formy chemicznej. Ostre zatrucia mogą objawiać się zaburzeniami układu nerwowego oraz podrażnieniem układu pokarmowego, natomiast przewlekła ekspozycja prowadzi do nowotworów i problemów skórnych.
Biologiczne Znaczenie
Mimo że arsen jest mikroelementem, jego nadmierna ilość wywołuje zatrucia. Występują również mikroorganizmy, takie jak bakterie GFAJ-1, które potrafią rosnąć w wysokich stężeniach arsenu.
Bibliografia
- Wiadomości chemiczne nr 3–4 (59), „Arsen w technice i środowisku”, E. Kociołek-Balawejder, D. Ociński, Wrocław 2005
