„`html
Julian Kawalec
Julian Kawalec (1916-2014) był polskim prozaikiem, poetą i publicystą, a także członkiem Rady Krajowej PRON w 1983 roku. Urodził się we wsi Wrzawy koło Sandomierza, w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu podstawowej edukacji kontynuował naukę w Gimnazjum Humanistycznym w Sandomierzu, a następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Życie zawodowe i działalność w czasie wojny
W czasie II wojny światowej musiał przerwać studia. Pracował w ruchu oporu i organizował tajne nauczanie. Po wojnie rozpoczął pracę w Polskiej Agencji Prasowej „Pol-Pres” w Lublinie jako korespondent wojenny.
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1976)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2000)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009)
- Order Ecce Homo (1999)
Twórczość
Kawalec był autorem wielu powieści, zbiorów opowiadań, wierszy oraz dramatów. Do jego najważniejszych dzieł należą:
Powieści
- Ziemi przypisany (1962)
- W słońcu (1963)
- Tańczący jastrząb (1964)
- Szukam domu (1968)
- Harfa Gorców (1999)
Zbiory opowiadań
- Ścieżki wśród ulic (1957)
- Blizny (1960)
- Czarne światło (1965)
- Pierwszy białoręki (1979)
Wiersze
- Kochany smutek (1992)
- Te dni moje (1994)
Sztuki dramatyczne
- Akt oskarżenia (1965)
- Przyjdzie taki dzień (1964)
Ekranizacje
Niektóre z jego powieści zostały przeniesione na ekran, m.in.:
- Głos ma prokurator (1965)
- Wezwanie (1971)
- Przepłyniesz rzekę (1976)
Podsumowanie
Julian Kawalec pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki oraz był cenionym członkiem środowiska literackiego. Zmarł 30 września 2014 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
„`
