Tonacja h-moll
H-moll to tonacja muzyczna oparta na skali molowej, której toniką jest dźwięk h. Gama h-moll w odmianie naturalnej składa się z następujących dźwięków: h, cis, d, e, fis, g, a. Równoległą gamą durową jest D-dur, a jednoimienną durową – H-dur.
Nazwa h-moll odnosi się również do akordu, który jest zbudowany z pierwszego (h), trzeciego (d) i piątego (fis) stopnia gamy h-moll.
Odmiany h-moll
Odmiana harmoniczna
W odmianie harmonicznej gamy h-moll VII stopień jest podwyższony o półton. Dźwięki tej gamy to: h, cis, d, e, fis, g, ais, h.
Odmiana dorycka
W odmianie doryckiej VI i VII stopień są podwyższone o półton w stosunku do gamy h-moll naturalnej. Dźwięki tej gamy to: h, cis, d, e, fis, gis, ais, h.
Znane dzieła w tonacji h-moll
- Piotr Czajkowski – VI Symfonia op. 74 Patetyczna
- Felix Mendelssohn – uwertura Hebrydy (Grota Fingala)
- Nikołaj Rimski-Korsakow – solo fagotu w drugiej części Szeherezady
- Aleksandr Skriabin – Fantazja op. 28
- Franz Schubert – pierwsza część symfonii Niedokończonej
- Johann Sebastian Bach – Wielka msza h-moll
- Fryderyk Chopin – Scherzo h-moll
