Satanizm laveyański
Satanizm laveyański, stworzony przez Antona Szandora LaVeya w 1966 roku, to filozoficzny system, który kładzie nacisk na indywidualizm i zaspokajanie własnych potrzeb. W przeciwieństwie do satanizmu teistycznego, nie jest on systemem religijnym.
Historia
LaVey założył Kościół Szatana w San Francisco, gdzie opublikował „Biblię Szatana”, opisującą jego filozofię. W 1975 roku Michael Aquino, były członek Kościoła, stworzył Świątynię Seta, która wierzy w osobowego Szatana. Aquino odrzucił podejście LaVeya, koncentrując się na rozwoju wewnętrznym.
Myśl filozoficzna
Satanizm laveyański opiera się na przekonaniu, że Szatan symbolizuje naturalne popędy i instynkty. Sataniści odrzucają pojęcia nieba i piekła, wierząc, że każdy człowiek powinien dążyć do spełnienia swoich pragnień. Kluczowym elementem jest również idea, że człowiek jest odpowiedzialny za swoje czyny.
Święta i praktyki
Członkowie Kościoła Szatana obchodzą:
- Noc Walpurgi
- Halloween
- Pierwsze dni pór roku
Praktyki obejmują:
- magia seksualna
- rytuały uzdrawiania
- rytuały zniszczenia
Ofiary i modlitwy są uważane za niepotrzebne.
Symbole
Głównym symbolem satanistów jest odwrócony pentagram, symbolizujący dominację rozumu nad instynktami. Odwrócony krzyż łaciński reprezentuje sprzeciw wobec tradycji chrześcijańskiej.
Dziewięć twierdzeń satanizmu
Kluczowe założenia satanizmu laveyańskiego zawarte są w „Dziewięciu Twierdzeniach”, które promują:
- gloryfikację ciała
- odpowiedzialność za własne czyny
- otwartość na miłość zasłużoną
Satanizm propaguje również wolność jednostki i sprzeciwia się dyskryminacji.
Podsumowanie
Satanizm laveyański skupia się na indywidualizmie, zaspokajaniu potrzeb oraz osobistej odpowiedzialności. Odrzuca tradycyjne pojęcia moralności i religijności, a jego członkowie celebrują życie w sposób, który odzwierciedla ich własne pragnienia i przekonania.
