Dzisiaj jest 12 grudnia 2024 r.
Chcę dodać własny artykuł

Minor

Minory macierzy

Minor to wyznacznik macierzy kwadratowej uzyskanej z danej macierzy poprzez skreślenie określonej liczby wierszy i kolumn. Wyróżniamy dwa rodzaje minorów: minor główny, gdzie skreślono wiersze i kolumny o równych indeksach oraz wiodący minor główny, w którym skreślono ostatnie wiersze i kolumny.

Przykład

Dla macierzy:
A = \begin{bmatrix} 1 & 3 & 4 & 2 \\ 0 & 3 & 1 & 1 \\ 7 & 1 & 3 & 4 \end{bmatrix},
skreślając drugi wiersz oraz drugą i trzecią kolumnę, otrzymujemy minor:
\begin{vmatrix} 1 & 2 \\ 7 & 4 \end{vmatrix} = -10.
Ten minor nie jest główny, ponieważ wybrane indeksy nie są równe. Przykładem minora głównego jest:
\begin{vmatrix} 3 & 1 \\ 1 & 3 \end{vmatrix} = 8.
Wiodącymi minorami głównymi macierzy A są:

  • \begin{vmatrix} 1 \end{vmatrix} = 1,
  • \begin{vmatrix} 1 & 3 \\ 0 & 3 \end{vmatrix} = 3,
  • \begin{vmatrix} 1 & 3 & 4 \\ 0 & 3 & 1 \\ 7 & 1 & 3 \end{vmatrix} = -55.

Definicja

Minor stopnia k dla macierzy A typu m \times n to wyznacznik macierzy kwadratowej stopnia k, uzyskany przez skreślenie m-k wierszy i n-k kolumn. Skreślenie polega na wybraniu indeksów I i J o długości k. Jeśli I = J, to mamy do czynienia z minorem głównym. Wiodący minor główny to minor, w którym skreślono ostatnie wiersze i kolumny.

Własności minorów

  • Minory stopnia 1 to elementy macierzy; minory główne stopnia 1 to elementy głównej przekątnej.
  • Macierz o rzędzie r > 0 ma co najmniej jeden niezerowy minor stopnia r; minory o stopniu wyższym od r są zerowe.
  • Kryterium Sylvestera: macierz hermitowska (symetryczna w przypadku rzeczywistym) jest dodatnio określona, gdy wszystkie wiodące minory główne są dodatnie, a ujemnie określona, gdy wiodące minory parzystego stopnia są dodatnie, a nieparzystego – ujemne.
  • Macierz m \times n ma \tbinom{n}{k}\tbinom{m}{k} minorów stopnia k.
  • Macierz kwadratowa stopnia n ma dokładnie n wiodących minorów głównych.

Najnowsze aktualności: