„`html
Semigalia
Semigalia, znana również jako Zemgale, to jedna z czterech krain historycznych współczesnej Łotwy, zlokalizowana w jej południowej części na lewym brzegu Dźwiny. Tereny Semigalii graniczą z Kurlandią na zachodzie, Liwonią na północy, Łatgalią na wschodzie, a na południu z Litwą oraz Żmudzią. Obszar ten obejmuje także region Selonia.
Historia
Początki Semigalii sięgają XIII wieku, kiedy to ziemie te zostały podbite przez zakon kawalerów mieczowych. Po sekularyzacji zakonu w XVI wieku, region stał się częścią Księstwa Kurlandii i Semigalii, które było lennem Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Głównym ośrodkiem regionu była Mitawa, gdzie bito monety I Rzeczypospolitej.
W XVII wieku Semigalia była areną walk polsko-szwedzkich, a w 1759 księciem kurlandzkim został królewicz polski Karol Krystian Wettyn. W Mitawie powstał nowy pałac książęcy, a w 1772 założono Gimnazjum, które stało się najstarszą szkołą średnią Łotwy.
Po III rozbiorze Polski, Semigalia znalazła się w zaborze rosyjskim, a Mitawa pozostała głównym ośrodkiem regionu. Wschodnie krańce Semigalii, w szczególności okolice Iłuksztu, były zamieszkiwane przez Polaków. Po 1918 roku Semigalia weszła w skład niepodległej Łotwy, a w 1935 roku mieszkało tam 299 369 osób.
Miasta
- Mitawa
- Iłukszta
- Bowsk
- Frydrychsztat
- Jakobsztat
Uwagi
Obecnie Polacy wciąż licznie zamieszkują wschodnie tereny Semigalii, zwłaszcza w okolicach Iłukszty.
Linki zewnętrzne
- Kategoria:Inflanty
- Kategoria:Krainy historyczne Łotwy
- Kategoria:Zakon krzyżacki w Inflantach
„`
