Teheran

Teheran (pers. Tehran) to stolica Iranu oraz jego największe miasto, a także centrum administracyjne prowincji Teheran. Położone u stóp gór Elburs, rozciąga się na wysokości od 1100 do 1800 m n.p.m. i zajmuje powierzchnię 716,9 km². W 2012 roku liczba mieszkańców wynosiła 12,2 mln, a aglomeracja liczyła 16,1 mln. Teheran jest kluczowym węzłem komunikacyjnym, posiadającym rozbudowaną sieć dróg, autostrad oraz dwa lotniska.

Gospodarka

Teheran jest ważnym centrum przemysłowym, w którym znajduje się ponad połowa przemysłu Iranu. Miasto jest znane z produkcji:

samochodów
podzespołów elektronicznych
urządzeń elektrycznych
przemysłu zbrojeniowego
włókienniczego
chemicznego

W mieście znajdują się również znaczące centra kultury i sztuki, a także ośrodki narciarskie w pobliskich górach.

Historia

Początki Teheranu sięgają nieokreślonych czasów, jednak miasto zyskało znaczenie po ustanowieniu stolicą Persji przez Agha Mohammada w 1795 roku. W XX wieku Teheran przyciągnął licznych imigrantów z różnych regionów Iranu. W mieście odbyła się Konferencja Teherańska w 1943 roku, gdzie spotkali się przywódcy alianccy. W latach późniejszych miasto przeżyło wiele zawirowań, w tym zniszczenia podczas wojny z Irakiem.

Zabytki

Pałac Golestan
Zespół pałacowy Sa’adabad
Katedra św. Sarkisa

Klimat

Teheran charakteryzuje się różnorodnym klimatem, z łagodnymi wiosnami, gorącym latem i mroźnymi zimami. Najwyższe temperatury osiągają 37°C w lipcu, a najniższe spadają do -0,5°C w styczniu. W 2008 roku miasto doświadczyło intensywnych opadów śniegu, co spowodowało zakłócenia w komunikacji.

Demografia

Choć większość mieszkańców stanowią Persowie, Teheran jest miastem wielonarodowym, z licznymi mniejszościami, w tym Azerami, Ormianami i Kurdami. Mieszkańcy wyznają różne religie, w tym islam, chrześcijaństwo i zoroastrianizm.