Ciężki Ostry Zespół Oddechowy (SARS)
Ciężki ostry zespół oddechowy (SARS) to wirusowa choroba wywoływana przez koronawirusa SARS-CoV, która po raz pierwszy zdiagnozowana została w Hongkongu i Wietnamie w 2003 roku. Pierwotnym nosicielem wirusa są podkowce, a pierwszy przypadek zdiagnozował lekarz WHO, Carlo Urbani, który sam zmarł na tę chorobę.
Rozwój epidemii
Pierwsze przypadki SARS pojawiły się w listopadzie 2002 roku, jednak chińskie władze opóźniły informowanie o epidemii, co przyczyniło się do jej rozprzestrzenienia. Po krytyce, władze Chin podjęły działania mające na celu kontrolę epidemii i współpracę z WHO. SARS przenosi się drogą kropelkową oraz poprzez kontakt z wydzielinami.
W marcu 2003 roku w Hongkongu doszło do kilku ognisk choroby, w tym do zakażeń w szpitalach, co dodatkowo potęgowało epidemię. WHO ogłosiła globalne zagrożenie, a władze wielu krajów wprowadziły kwarantannę i inne środki ostrożności.
Etiologia SARS
16 kwietnia 2003 roku WHO potwierdziła, że SARS jest wywoływany przez nowy koronawirus. Współpraca międzynarodowa pozwoliła na szybką identyfikację wirusa, co było kluczowe w walce z epidemią.
Objawy i leczenie
Objawy
Początkowe objawy SARS przypominają grypę i obejmują gorączkę powyżej 38 °C, bóle mięśniowe, osłabienie oraz kaszel. Objawy mogą pojawić się w ciągu 2-3 dni po zakażeniu. W około 10-20% przypadków konieczne jest podłączenie do respiratora.
- Gorączka powyżej 38 °C
- Kontakt z osobą zakażoną SARS
- Powrót z obszarów z przypadkami SARS
Leczenie
Antybiotyki są nieskuteczne w leczeniu SARS. Obecnie prowadzone są badania nad skutecznością różnych leków przeciwwirusowych. Pacjenci powinni być izolowani w warunkach zwiększonej ochrony.