Bharatanatyam
Bharatanatyam to starożytny styl klasycznego tańca hinduskiego, który ma swoje korzenie w Indiach południowych i istnieje od około 3000 lat. Jest on szczególnie związany z kulturą Tamilów oraz z tradycją tancerzy dewadasi, którzy tańczyli w świątyniach w Tanjavur i Malabar.
Pochodzenie i rozwój
Początkowo taniec ten był znany jako „sadir” lub „dasi attam”, a jego celem było oddawanie czci bóstwom podczas rytuałów i festiwali hinduistycznych. Z czasem dewadasi zaczęły występować także na królewskich dworach. W XVIII i XIX wieku styl ten przyjął formy, które przetrwały do dziś.
W latach 20. i 30. XX wieku Bharatanatyam przeszedł kryzys, ale został zreformowany i w 1930 roku przyjął swoją obecną nazwę. Nazwa ta odnosi się do trzech kluczowych elementów:
- Bhawa – uczucie
- Raga – melodia
- Tala – rytm
Charakterystyka tańca
Bharatanatyam wykonywany jest przez jednego tancerza, najczęściej kobietę, lub przez grupę. Towarzyszy mu muzyka i śpiew, które komentują ruchy tancerza. Taniec ten charakteryzuje się:
- Dynamiką wykonania
- Statycznymi pozami
- Emocjonalnym zaangażowaniem
- Dwoma głównymi elementami: nritta (rytmiczne ruchy) i nritya (ruchy ekspresyjne)
Bharatanatyam to nie tylko forma sztuki, ale także sposób wyrażania emocji i duchowości, który zachwyca widzów na całym świecie.
