Eufrat – Kluczowa Rzeka Mezopotamii
Eufrat (znany również jako Euphrates, Firat lub Nahr al-Furat) to jedna z dwóch największych rzek Mezopotamii, obok Tygrysu. Jego nazwa wywodzi się z języka akadyjskiego, gdzie określano go mianem Purattu, a w perskiej wersji jako Ufrattu, co oznacza „dobro”. Z perskiego pochodzi także grecka forma Euphrates.
Źródła i Przepływ
Źródła Eufratu znajdują się w górach wschodniej Turcji. Rzeka powstaje z połączenia dwóch odnóg: Eufratu Zachodniego (Karas/Firat) oraz Eufratu Wschodniego (Murat). Obie odnogi łączą się w rejonie zapory wodnej w Kebanie. Eufrat przepływa przez Turcję, Syrię i Irak, a w dolnym biegu, w okolicach Al-Qurnah, łączy się z Tygrysem, tworząc rzekę Szatt al-Arab, która wpada do Zatoki Perskiej.
Parametry Rzeki
- Długość: 2700 km
- Powierzchnia dorzecza: 673 000 km²
- Średni przepływ: 356 m³/s
Znaczenie Historyczne
Eufrat i Tygrys były kluczowe dla rozwoju cywilizacji w regionie. Żyzne doliny umożliwiły rozwój irygacji, co sprzyjało rolnictwu i handlowi. Wzdłuż rzeki rozwijały się znaczące ośrodki miejskie, takie jak:
- Karkemisz
- Mari
- Babilon
- Borsippa
- Nippur
- Uruk
- Ur
- Eridu
W starożytności Eufrat był znany z wylewów, zwłaszcza wiosną, kiedy topniały śniegi w górach. Rzeka jest również wspomniana w Apokalipsie św. Jana, gdzie opisana jest jako rzeka, która wysycha w czasie przygotowań do Sądu Ostatecznego.
