Polonez – Taneczna Tradycja Polski
Polonez, znany również jako taniec polski, to narodowy taniec Polski, który ma korzenie w tańcach ludowych. Jego forma wykształciła się w XVIII wieku, a od XIX wieku uznawany jest za najstarszy taniec narodowy. Taniec ten charakteryzuje się metrum trójdzielnym i umiarkowanym tempem, a jego układ to korowód par tańczących dostojnym krokiem.
Nazwa i Struktura
Nazwa „polonez” pochodzi z języka francuskiego i oznacza „taniec polski”. W różnych regionach Polski taniec ten miał różne nazwy, takie jak „taniec polski” czy „chodzony”. Polonez jest tańcem uroczystym, zazwyczaj wykonywanym w formie dwuczęściowej pieśni. Rytm poloneza jest charakterystyczny, z powtarzającym się schematem ósemkowym.
Historia
Pierwowzorem poloneza był taniec ludowy znany jako „chmielowy”, który zyskał popularność na dworach magnackich. Polonez stał się elementem ceremoniału dworskiego, a także otwierał bale. W XVIII wieku przyjął formę tańca trójmiarowego, a dzięki Wettinom zyskał popularność w Europie. W 2021 roku polonez został zgłoszony do wpisania na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, a w grudniu 2023 roku uzyskał oficjalny certyfikat UNESCO.
Polonez na Studniówkach
Polonez stał się tradycyjnym tańcem otwierającym bale studniówkowe, które zyskały popularność w XIX wieku. Był to czas, gdy uczniowie przygotowywali się do egzaminu maturalnego. W polskich szkołach na ziemiach zaborowych tańczono poloneza na balach, a po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku zwyczaje te kontynuowano.
Polonez w Muzyce
Polonez zyskał również znaczenie w muzyce klasycznej. Fryderyk Chopin w swoich kompozycjach uczynił go arcydziełem, a także wielu innych kompozytorów, zarówno polskich, jak i zagranicznych, tworzyło utwory w tym stylu. Polonez można znaleźć także w polskich kolędach.
Polonez to nie tylko taniec, ale również ważny element kultury i tradycji polskiej, którego znaczenie jest doceniane zarówno w kraju, jak i za granicą.
