Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich
Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich (SBSP) była jednostką piechoty Wojska Polskiego, utworzoną we Francji w 1940 roku. Jej powstanie miało miejsce na podstawie umów międzysojuszniczych, a decyzja o jej utworzeniu zapadła 15 stycznia 1940 roku. Brygada była zaplanowana jako część francuskiego Posiłkowego Korpusu Ekspedycyjnego, który miał wspierać Finlandię w wojnie zimowej przeciwko ZSRR.
Struktura i skład
SBSP składała się z trzech batalionów oraz różnych jednostek wspierających, w tym kompanii sztabowej, łączności i samochodowej. Jej liczebność wynosiła 4778 osób, w tym 182 oficerów i 742 podoficerów. Brygada była wyposażona w sprzęt francuski, zakupiony na zwrotne kredyty.
Działania wojenne
Początkowo przeznaczona do walki w Finlandii, brygada została wysłana 8 maja 1940 roku do Norwegii, gdzie uczestniczyła w bitwie o Narwik. Po wycofaniu z walk w czerwcu 1940 roku, brygada została przetransportowana do Bretanii, gdzie stoczyła ciężkie walki przeciwko niemieckim siłom. Ostatecznie, w wyniku rozproszenia, część żołnierzy przedostała się do Wielkiej Brytanii lub do ruchu oporu.
Rozwiązanie
21 sierpnia 1940 roku SBSP została oficjalnie rozwiązana. Żołnierze, którzy dotarli do Wielkiej Brytanii, stworzyli batalion strzelców podhalańskich, który wszedł w skład 1 Dywizji Pancernej. Sztandar brygady, nadany 10 kwietnia 1940 roku, spłonął w 1944 roku.
Mundur i uzbrojenie
Żołnierze brygady nosili długie peleryny oraz brezentowe kurtki, a ich nakryciem głowy były ciemnobrązowe berety. Uzbrojenie jednostki obejmowało m.in. moździerze, działka przeciwpancerne oraz karabiny maszynowe.
Symbole i tradycje
SBSP miała własny sztandar, udekorowany Krzyżem Virtuti Militari. Jej odznaka, zatwierdzona w 1941 roku, zawierała symbolikę górską. Brygada kontynuowała tradycje polskich jednostek górskich, w tym Drużyn Podhalańskich i dywizji górskich, a jej dziedzictwo kontynuuje 21 Brygada Strzelców Podhalańskich, utworzona w 1993 roku.
