John Wilkes Booth (10 maja 1838 – 26 kwietnia 1865) był amerykańskim aktorem teatralnym oraz zabójcą prezydenta Abrahama Lincolna.
Życiorys
Booth pochodził z rodziny aktorskiej, a jego ojciec i brat również byli znanymi aktorami. Po debiucie scenicznym w 1855 roku w Baltimore, początkowo spotykał się z krytyką, ale z czasem zyskał popularność.
Jego poglądy polityczne skłoniły go do wsparcia Konfederacji podczas wojny secesyjnej. Choć nie zaciągnął się do armii, pomagał Południu, m.in. poprzez szmuglowanie lekarstw. Booth był również znany z licznych romansów, a jedna z jego partnerek zraniła go nożem po tym, jak dowiedziała się o jego zamiarach.
W 1863 roku Booth założył przedsiębiorstwo wydobywcze, jednak w 1864 roku, rozczarowany wynikami, wyjechał do Montrealu. Po kilku miesiącach przygotowań, Booth wraz z grupą spiskowców zaplanował porwanie Lincolna, ale z powodu zmiany planów prezydenta, do tego nie doszło.
Zamach na prezydenta
14 kwietnia 1865 roku Booth zamordował Lincolna w Teatrze Forda. Użył broni kal. 44, a po strzale złamał nogę skacząc na scenę i krzyknął „Sic semper tyrannis!”. Początkowo widownia myślała, że jest to część przedstawienia. Booth zdołał uciec na koniu z miasta.
Śmierć
Booth, uciekając na południe z Davidem Heroldem, był ścigany przez kawalerię. 26 kwietnia 1865 roku zostali otoczeni na farmie Garretta w Wirginii. Booth zginął w strzelaninie, doznając śmiertelnego postrzału w szyję. Jego wspólnicy zostali powieszeni 7 lipca 1865 roku.
Podsumowanie
John Wilkes Booth był postacią kontrowersyjną, łączącą karierę aktorską z tragiczną rolą w historii USA jako zamachowiec na prezydenta Lincolna. Jego życiorys jest przykładem skomplikowanych relacji politycznych i osobistych w czasach wojny secesyjnej.
