Lukier składniowy

Lukier składniowy, znany również jako cukier syntaktyczny (ang. syntactic sugar), to cecha składni języka programowania, która umożliwia wygodniejsze pisanie kodu, ale można ją wyeliminować przez proste przekształcenia. Ułatwia to czytelność i zwięzłość programów, choć nie wpływa na ich działanie na poziomie kompilacji.

Przykłady lukru składniowego w różnych językach

Język C

x[i] jest równoważne z *(x+i), co pokazuje, że tablica w C jest traktowana jako wskaźnik.
++c jest skrótem dla c=c+1 lub c+=1, chociaż rzeczywiste działanie może zależeć od kompilatora i optymalizacji.

Język C++

W C++ lukier składniowy dotyczy zazwyczaj prostych typów danych. Przy użyciu obiektów, operatory mogą być przeciążane, co prowadzi do różnych efektów dla tych samych operatorów.

Język Ruby

x += y oznacza x = x + y, co można przekształcić na x = x.+(y), gdzie + jest metodą.

Pascal i Delphi

Konstrukcja with pozwala na bardziej czytelny zapis kodu operującego na obiektach. Na przykład:
with Form1.MDIChildren[0].Panel1 do begin Caption:='Tytuł'; Width:=500; Height:=400; end;

JavaScript

W ECMAScript 6 funkcje strzałkowe pozwalają na pominięcie słowa kluczowego return w przypadku zwracania pojedynczego wyrażenia:

const f = (x) => x + 2;

Języki funkcyjne

W programowaniu funkcyjnym lukier składniowy często odnosi się do uproszczonych operacji na listach, co zwiększa czytelność kodu.

Komentarze i białe znaki

Komentarze oraz opcjonalne białe znaki, które poprawiają czytelność, również są formą lukru składniowego, ponieważ nie wpływają na działanie programu.