Sól kuchenna
Sól kuchenna, znana również jako sól stołowa, to artykuł spożywczy składający się głównie z chlorku sodu (NaCl). Jest powszechnie stosowana jako wzmacniacz smaku oraz naturalny konserwant. Na rynku dostępna jest w formie oczyszczonej (sól warzona) oraz nieoczyszczonej (sól kamienna).
Fortyfikacja soli spożywczej
W Polsce od 1996 roku sól przeznaczona do spożycia przez ludzi jest wzbogacana jodkiem potasu lub jodanem potasu w celu zapobiegania niedoborom jodu. Standardowo, 100 g soli kuchennej zawiera 2,3 mg jodu, co odpowiada 30 mg jodku potasu lub 39 mg jodanu potasu w 1 kg soli. Sól może również zawierać środki przeciwzbrylające, takie jak żelazocyjanek potasu (E536), w ilości do 1 mg na 100 g.
Zalecenia dotyczące spożycia soli
Warto zauważyć, że spożycie soli kuchennej w praktyce może być wyższe, co sprawia, że nie należy dodatkowo zwiększać jej ilości w diecie, kierując się jodowaniem. Zgodnie z zaleceniami:
- AACE: dzienne spożycie sodu poniżej 3 g dla osób z nadciśnieniem
- PTNT: do 6 g soli kuchennej (2,3 g sodu) na dobę
- ESC/ESH: < 3,8 g chlorku sodu (1,5 g sodu) lub < 5 g NaCl (< 2 g sodu)
Wpływ nadmiaru soli na zdrowie
Nadmierne spożycie soli u dorosłych oraz rozwijających się płodów może prowadzić do uszkodzenia wątroby oraz zwiększać ryzyko jej zwłóknienia. Mechanizmy te mogą obejmować zmiany w proliferacji komórek, większe ryzyko śmierci komórkowej oraz nieprawidłowe formowanie się komórek, co może być wynikiem nierównowagi między stresem oksydacyjnym a układem antyoksydacyjnym.
Nie ma dostatecznych dowodów na to, że długoterminowe ograniczenie spożycia soli zapobiega przekształceniu choroby w stan przewlekły u osób z łagodnymi zaburzeniami funkcji nerek.