Dzisiaj jest 12 grudnia 2024 r.
Chcę dodać własny artykuł

SOV (Subject Object Verb)

SOV – Szyk zdania

Skrót SOV (podmiot-dopełnienie-orzeczenie) odnosi się do struktury zdania, w której podmiot występuje przed dopełnieniem, a orzeczenie znajduje się na końcu. Jest to jeden z dwóch najpopularniejszych typów szyku w językach świata, występujący w 44,78% przypadków.

Przykłady języków SOV

Języki, w których dominuje szyk SOV, to m.in.:

  • łacina
  • japoński
  • koreański
  • turecki
  • tamilski
  • tybetański
  • hindi
  • farsi

Przykładowe zdanie SOV w języku japońskim:

Watashi wa ringo o tabemashita.

W tłumaczeniu: „Zjadłem jabłko.” W tym zdaniu „watashi” to podmiot (ja), „ringo” to dopełnienie (jabłko), a „tabemashita” to orzeczenie (zjadłem).

Szyk zdania w łacinie

W łacinie szyk zdania jest elastyczny, co oznacza, że kolejność elementów może się zmieniać bez zmiany znaczenia. Przykłady:

  • (ego) pomum edo (SOV)
  • (ego) edo pomum (SVO)
  • Edo ego pomum (VSO)
  • Edo pomum ego (VOS)
  • Pomum ego edo (OSV)
  • Pomum edo ego (OVS)

Wszystkie te formy można przetłumaczyć jako „jem jabłko”, różnią się one jedynie akcentowaniem poszczególnych części zdania.

Przykład z języka niemieckiego

W języku niemieckim występują zdania, w których orzeczenie znajduje się na końcu, np.:

  • Er ist Dolmetscher geworden.
  • Sie hat dringend gehen müssen.

Jednakże, z typologicznego punktu widzenia, nie klasyfikuje to języka niemieckiego jako SOV.

Podsumowanie

Szyk SOV jest charakterystyczny dla wielu języków, a jego elastyczność, jak w łacinie, czy specyfika, jak w japońskim, pokazuje różnorodność struktur językowych. Niemiecki, mimo występowania orzeczeń na końcu, nie należy do tej grupy.

Najnowsze aktualności: