Stan skupienia materii
Stan skupienia materii odnosi się do podstawowej formy występowania substancji, determinującej jej właściwości fizyczne. Właściwości te wynikają z układu cząsteczek danej substancji. Precyzyjniej, opisuje się to jako fazy termodynamiczne materii.
Uproszczony podział stanów skupienia
Tradycyjny podział wyróżnia trzy podstawowe stany skupienia:
- stały – zachowuje objętość i kształt;
- ciekły – ma stałą objętość, ale zmienia kształt;
- gazowy – przyjmuje objętość i kształt naczynia.
Stany skupienia substancji zależą od warunków termodynamicznych, takich jak ciśnienie i temperatura. Na przykład woda w normalnych warunkach zmienia stan w zależności od temperatury.
Fazy materii
Właściwości ciał w różnych stanach wynikają z ułożenia cząsteczek. Dawne podziały są ograniczone, ponieważ wiele substancji może być klasyfikowanych w różne fazy w tych samych warunkach. Zmiany fazy mogą wymagać dostarczenia lub odebrania energii, co opisuje wzór:
gdzie m to masa, a L to ciepło przemiany fazowej.
Teoria przejść fazowych bada procesy zmian między fazami, a wykresy fazowe ilustrują zachowanie substancji w funkcji ciśnienia i temperatury.
Pełny podział stanów skupienia
W najobszerniejszej klasyfikacji opisano 500 stanów skupienia. Substancje mogą występować w różnych fazach jednocześnie, co prowadzi do powstawania domen i mikrostruktur. Przyjmuje się istnienie następujących faz:
- fazy płynne:
- plazma kwarkowa
- plazma neutronowa
- plazma
- faza gazowa
- faza nadkrytyczna
- faza ciekła
- faza nadciekła
- ciekłe kryształy
- fazy stałe:
- faza krystaliczna
- kryształy plastyczne
- kryształy condis
- faza amorficzna
Każda z tych faz ma charakterystyczne właściwości, które wpływają na zachowanie substancji w różnych warunkach.