Wał Hadriana
Wał Hadriana, znany również jako mur Hadriana, to rzymski wał obronny w północnej Brytanii, zbudowany w latach 121-129 n.e. za panowania cesarza Hadriana. Rozciągał się od wsi Bowness nad zatoką Solway Firth do twierdzy Segedunum w Wallsend nad rzeką Tyne. Jego głównym celem było zabezpieczenie granicy przed plemionami Piktów z Kaledonii, choć ostatecznie nie spełnił pokładanych w nim oczekiwań. Wał Hadriana, wraz z murem Antonina, znalazł się na liście UNESCO jako zabytek dziedzictwa narodowego.
Opis konstrukcji
Długość wału wynosiła 117 km, szerokość 3 m, a wysokość od 5 do 6 m. Wschodnia część została zbudowana z kamienia, natomiast zachodnia z darni. Mur był wznoszony przez żołnierzy trzech legionów rzymskich oraz oddziały pomocnicze. Wzdłuż wału znajdowały się wieże strażnicze co 500 metrów oraz małe forte co 1,5 kilometra.
Cel budowy
Budowa Wału Hadriana była planowana przed wizytą Hadriana w Brytanii w 122 roku. Miał on na celu nie tylko obronę przed atakami, ale również kontrolę nad migracją i handlem. Historycy podają różne teorie dotyczące jego powstania, w tym politykę defensywną Hadriana oraz możliwość ustanowienia stałej granicy między Imperium Rzymskim a północnymi plemionami. Wał nie miał za zadanie całkowitego zatrzymania migracji, lecz ograniczenie napadów.
Wał Hadriana w popkulturze
- Obiekt pojawia się w opowiadaniach Rudyarda Kiplinga.
- W komiksie Hal Foster’a „Prince Valiant”.
- W powieściach Rosemary Sutcliff, takich jak „Dziewiąty Legion”.
- Inspiracja dla Muru w cyklu „Pieśń lodu i ognia” George’a R.R. Martina.
- W filmach „Centurion”, „Dziewiąty legion” i „Król Artur”.
Rekord trasy
Rekord przebiegu całej trasy Wału Hadriana ustanowił Jakub Snochowski, który 16 kwietnia 2016 roku pokonał trasę w czasie 16 godzin 25 minut 55 sekund, bijąc wcześniejsze rekordy.
