Gordian I
Marcus Antonius Gordianus Sempronianus Romanus Africanus (ur. ok. 159, zm. 12 kwietnia 238) był rzymskim namiestnikiem Brytanii oraz Afryki Prokonsularnej. W 238 roku obwołano go cesarzem. Był mężem Fabii Orestilli.
Życiorys
W czasie rządów Aleksandra Sewera i Maksymina Traka, Gordian pełnił funkcję namiestnika Afryki Prokonsularnej. Został obwołany cesarzem przez arystokrację prowincji, która buntowała się przeciwko Maksyminowi. Uroczystość miała miejsce w Tysdrus, gdy Gordian przybył na inspekcję. Dzięki senatorowi Publiuszowi Liciniuszowi Valerianusowi, zyskał poparcie senatu rzymskiego.
Niestety, jego panowanie trwało zaledwie 20 dni. Namiestnik Numidii, Cappelianus, wierny Maksyminowi, zaatakował Kartaginę, będącą tymczasową siedzibą Gordiana. Bitwa zakończyła się porażką Gordiana i jego oddziałów, w skład których wchodziły uzbrojone lokalne milicje. W wyniku przegranej, Gordian popełnił samobójstwo, a w trakcie walki zginął także jego syn, Gordian II.
Podsumowanie
- Gordian I był rzymskim namiestnikiem i cesarzem.
- Obwołany cesarzem przez arystokrację w 238 roku.
- Panował jedynie 20 dni, zanim został pokonany przez wiernego Maksyminowi namiestnika Numidii.
- Po przegranej bitwie popełnił samobójstwo.
Bibliografia
Brak dostępnych źródeł.
